Birazdan okuyacağınız yazı, 6 Ekim 2012'de ESPN Outside the Lines'da yayınlanmıştır.

Şehirleri oldukları gibi değil de olmaları gerektiği gibi görmeyi pek seven turist rehberi editörlerinin hayallerinde, Rosario şehri ve bu şehrin evladı, tüm dünyanın tanıdığı futbol yıldızı Leo Messi arasında tutkulu bir aşk yaşanıyor. Bunun böyle olduğunu Buenos Aires'ten Messi'nin memleketine yaptığım yolculuk sırasında okuduğum Lonely Planet kitabının 179'ncu sayfasından öğrendim. Arjantin'de yaşayan İrlandalı arkadaşım ve çevirmenim Paul, direksiyondaydı. Kendisi Messi'yle ilgili saplantımı tedavi etmek uğruna çıktığım bu yolculukta bana yardımcı olmayı kabul etmişti.

Leo Messi, dünyanın en ünlü sporcularından biri olmasına rağmen gizemli bir figür olarak kalmayı yıllardır başarıyor ve bu garip ikilem beni adeta içine çekiyordu. Hakkında bulabildiğim her şeyi okumuş, Barcelona formasıyla art arda sıraladığı absürd gollerin videolarını tekrar tekrar izlemiştim. Diğer futbolcular topun peşinde koşturup dururken; Messi en yüksek hıza çıktığında da, yerinde öylece durduğunda da meşin yuvarlakla tam bir uyum içerisindeydi. Ama son düdük çalar çalmaz, o ateş garip bir biçimde sönüyordu. Messi kimseyle göz teması kurmuyor, ağzından "Evet" ya da "Hayır" dışında bir laf çıkmıyordu. Hayat çizgisi adeta dümdüzdü. Okuduğum, izlediğim şeyler gittikçe artarken, anladığım şeyler aynı oranda azalıyordu. Belki de doğduğu yerde, Rosario'da bu durumu değiştirebilirdim.

Bu yazının çevirisi için çalışırken bir şeyden emindik: Bu, büyük olasılıkla sahayla, oyunla, sporun kurallarla kurgulanmış yapısıyla en az ilgili çeviri tercihimizdi ve görünüşe bakılırsa uzun süre de öyle kalacak. Ama aşağıda uzanan kelimeler bize hayatla ilgili, sporun hayatı yansıtan, "hayata fena halde benzeyen" yönüyle ilgili çok şey öğretti. Sizin için de böyle önemli bir yazı olmasını umuyor, diliyoruz.

Birazdan okuyacağınız yazı, 13 Kasım 2014 tarihinde SI.com'da yayınlanmıştır.

__________________________________________________

O günkü tartışma da pek çoğu gibi küçük ve önemsiz gözüken bir şey yüzünden başladı. Ryan Anderson, o şeyin ne olduğunu hatırlamıyor bile. Bir mesaj da olabilirdi, ağzından kaçan saçma bir şey de…

Selam, 

Geçtiğimiz iki buçuk ay boyunca gösterdiğiniz ilgi için hepinize ne kadar teşekkür etsek az. Bol bol coşku ve merakla açtığımız bu bloga nasıl tepkiler alacağımızı bilmiyorduk ve inanın her şeyin bu kadar güzel gideceği aklımızın ucundan dahi geçmemişti. Şimdiye dek 11 yazı çevirdik ama çok daha fazlasını öğrendik, hissettik, yaşadık. Sağ olun var olun. Ama bunca güzel şeyin arasında kötü sayılabilecek bir haberimiz var.

Birazdan okuyacağınız röportaj, 30 Nisan 2014 tarihinde Grand Prix adlı e-derginin internet sitesinde yayınlanmıştır.

Merhum meslektaşım Dr. Dan Marisi ve ben, 1984 yılında Toleman'da Formula 1 kariyerine başlamasından bu yana Ayrton'la beraber çalışıyoruz. Onunla geçirdiğimiz yıllar içerisinde yarışçılık, bir yarışçının pist dışında yaşadığı zorluklar ve hayat hakkında uzun uzun konuşma fırsatı bulduk. 1991'de oturup bunları bir araya getirmeye karar verdik. Sonradan bu konuşmaları kaydetmek aklımıza geldi. Sonuçta Ayrton'un hayatına, başarılarına ilgi duyanlar için önemli bir kaynak olabilecek, düşüncelerini bizzat anlattığı ve pek çok farklı konuya değindiği doğal bir sohbet ortaya çıktı. Birazdan okuyacaklarınız, yaptığımız bu sohbetin bire bir dökümüdür. Gramer bozuklukları, dil sürçmeleri gibi hatalar bile düzeltilmemiştir. Sohbetimizin, geçtiğimiz günlerde vizyona giren Senna belgeselinin kurduğu temellerle bir araya gelerek, birçokları tarafından tarihin gördüğü en iyi yarışçı diye tanımlanan adamın girift ama sade kişiliği hakkında daha derin bir bakış açısı sağlayacağını düşünüyorum. Keyifli okumalar!

Doktor Jacques Dallaire